W “Teorii Po” przeprowadzono eksperyment myślowy, polegający na rozpędzeniu dwóch jednakowo naładowanych cząstek (np. elektronów) do prędkości relatywistycznych, co umożliwia zrównanie się sił odpychania elektrycznego z siłami przyciągania grawitacyjnego tych cząstek oraz pozwala m.in. na wyznaczenie masy planckonu, masy kolapsara “Po” oraz pozostałych ich parametrów. Eksperyment ten wyznacza także granicę Szczególnej Teorii Względności Einsteina dla relatywistycznych cząstek.
Podwójny Wszechświat, stworzony z materii i antymaterii, determinuje najmniejszy kolapsar - cząstka “Po" oraz “antyPo”. Dwa kolapsary “Po” wirują wokół wspólnego środka ich mas po dozwolonych orbitach, co stanowi podstawę zjawisk kwantowych w czasoprzestrzeni kwantowej, gdzie planckony zawierające w sobie "cząstki Po" i "antyPo" stanowią próżnię.
Parametry "Po" (indeks "Po" - "●") tj. masa "Po" - M●=1,088 10-8kg, promień "Po" - R●=1,616
10-35m, kwant długości = długość fali komptonowskiej = 2R●, kwant czasu = czas oddziaływania "Po" - t●=1,077
10-43s, energia masowa "Po" - E●=9,78
108J, kręt "Po" - K●= ½
ħ=5,263
10-35J
s, przy czym E●
t●=ħ - określa zasady nieoznaczoności w fizyce. Stałe fizyczne odzwierciedlają właściwości kolapsara ”Po”, np. prędkość światła jest jego drugą prędkością kosmiczną, stała Plancka jest jego krętem, a długość Plancka jego promieniem, etc.
Wszechświat fizyczny determinuje siedem odpowiednio symetrycznych oddziaływań (ß) oraz siedem grup cząstek: grawitacyjne (grawitony), słabe (bozony W i Z), elektromagnetyczne (fotony i leptony), silne (piony oraz mezony i hadrony), oraz nadsilne kwarkowe (kwarki i gluony), nadsilne preonowe (preony i gluony), oddziaływanie "Po" (kolapsary "Po" i planckony). Z kolapsarów “Po” i “antyPo” będących podstawowymi i niepodzielnymi cząstkami, zbudowane są wszystkie tzw. cząstki elementarne i fundamentalne.
Każde z siedmiu oddziaływań (ß) posiada swój ładunek zależny od masy kolapsara “Po", gdzie qß= 2M●. Ładunek zaś określa energie oddziaływań i masy cząstek oraz siły oddziaływań. Np. ładunek elektronu zależy od masy kolapsara “Po", gdzie e=
2M●.
Oprócz znanych, istnieją stałe bezwymiarowe, tj.: krotności masowe cząstek, intensywności oddziaływań zależne od krotności masowych cząstek, krotność planckonowa Wszechświata, gdzie =(4
)3=5,355
1060, gdzie "
" to intensywność oddziaływania "Po", gdzie krotność ta wyznacza masę Wszechświata MW=
2M●=1,165
1053kg, promień grawitacyjny Wszechświata RGW=
2R●=1,731
1026m, czas rozszerzania się Wszechświata TW=
t●=5,774
1017s = 18,3 mld lat.
Parametry "Po" określają grupy kolapsarów oraz determinują dozwolone kolapsary we Wszechświecie, oraz wskazują na istnienie podwójnego Wszechświata - składającego się z kolapsara Wszechświata oraz kolapsara antyWszechświata.
Gęstość kolapsara “Po” jest graniczną gęstością każdego kolapsara - “osobliwości” oraz początkową gęstością kolapsara Wszechświata w czasie Wielkiego Wybuchu.